Χαμόγελο του παιδιού..... Χαμόγελο ζωής ! ! !

Την χαρά και την τιμή έχουμε τις τελευταίες ημέρες να ομορφαίνουν ακόμη περισσότερο οι παραλίες της περιοχής μας, με την παρουσία μιας ομάδας παίδων που μας επισκέφθηκε από το σπίτι της Κυλλήνης.
Μετά από πρωτοβουλία της καινούργιας διεύθυνσης του Alati Guesthouses/Bar Restaurant κυρίας Βιβης Ανδρίτσου και την εξ ολοκλήρου φιλοξενία στην παραλία Σεργούλας, το χαμόγελο ήρθε και κατάφερε να φωτίσει όχι μόνο τις παραλίες και τα καταστήματα της περιοχής που τις τελευταίες ημέρες ταλαιπωρούνται από τις συνεχείς καιρικές μεταπτώσεις.. Κατάφερε το χαμόγελο αυτών των παιδιών να φωτίσει και τις καρδιές μας, από τις μεταπτώσεις τής σκληρής καθημερινότητας μας.. Ακόμη και με τίς γυρισμένες πλάτες τους, αφού η τακτική τού οργανισμού για ευνόητους λόγους είναι μην φωτογραφίζονται τα πρόσωπα των παιδιών. Ακόμη και έτσι η αύρα που χαρίζουν αυτά τα παιδιά αλλά και οι συνοδοί - λειτουργοί στον χώρο είναι μοναδική. Πέρα όμως, απο την ανάγκη μιας αγκαλιάς σε αυτά τα παιδιά και μιας κίνησης ανθρωπιάς σε όλη αυτήν την προσπάθεια καί το έργο που επιτελείται απο όσους απαρτίζουν αυτόν τον οργανισμό, οι ανάγκες όπως καταλαβαίνετε δεν σταματούν εδώ. Η ανταπόκριση της τοπικής και της ευρύτερης κοινωνίας, σε ακόμη ένα κάλεσμα ανθρωπιάς, στάθηκε για ακόμη μια φορά ιδιαίτερα ενθαρρυντική, έως συγκινητική θα έλεγα. Επαγγελματίες πρόσφεραν από την καρδιά τούς, αυτό το ελάχιστο που ήταν αρκετό για λίγες στιγμές πραγματικής διασκέδασης για τα παιδιά και τις συνοδούς. Η προσφορά των απλών πολιτών είναι αυτή που πάντα συγκινεί περισσότερο. Μέσα σε μια μέρα μαζεύτηκαν αρκετά ρούχα, που σίγουρα ξεμπλοκαραν και παραπάνω χώρους στα ντουλάπια μας. Είναι σαφώς αποδεδειγμένο πως η προσφορά πάντα οφελει ταυτόχρονα και αυτόν που προσφέρει.

Εμείς πάντως έχουμε μόνο κέρδος από αυτή την μικρή μας συναναστροφή με αυτούς τους μικρούς αγγέλους και σίγουρα μας δίδαξαν πολλά.. Γι αυτό και θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε τις ανάγκες του οργανισμού και του σπιτιού της Κυλλήνης. Οι ανάγκες του σπιτιού είναι καταγεγραμμένες. Οπότε όσοι πιστοί προσέλθετε.. Παρακάτω αναφέρονται οι τοπικές επιχειρήσεις που στάθηκαν δίπλα στα παιδιά έστω γι' αυτές τις λίγες στιγμές.. Κωνσταντίνος Βελιγκος intalio Παραλία Σεργούλας Ντάριο Καζάκος Φαρμακείο Γλυφάδας Αγγελική Παπαγεωργίου ταβέρνα του Θωμά Παραλία Σεργούλας Νικολέτα Παπαγεωργίου Γλυκοπωλειο Γλυφάδα Ευθύμιος Σκρεκας island beach Bar Τριζόνια Δημήτρης Σχίζας κρεατοταβερνα του Μητσαρα Οι συνοδοί των παιδιών Αντριάνα και Κατερίνα..

Η χαραμάδα και… κάτι μικροπράγματα Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί Από Σύνταξη - 13 Ιούνιος, 2019

H χαραμάδα που βρήκε η λαϊκή οργή για να τιμωρήσει και να βάλει τέλος στην κυβέρνηση Τσίπρα, δεν οδηγεί βέβαια και σε επίλυση των βασικών προβλημάτων που ταλανίζουν χώρα και κοινωνία.

Η μετριοπαθής συμπεριφορά που λανσάρουν τώρα οι δύο εταίροι, δεν αποτελεί μόνο εκλογική τακτική. Η αλλαγή ύφους του ΣΥΡΙΖΑ, τα «κουράσαμε τη μεσαία τάξη» και οι «συγγνώμες» για το όργιο μετατάξεων, δεν φαίνεται να σώζουν την παρτίδα. Ούτε φυσικά και τα ταξίματα 500.000 θέσεων εργασίας (καλά τον διόρθωσαν, γιατί όχι 1.500.000, το ίδιο κοστίζει). Ο Κ. Μητσοτάκης, από την άλλη, βλέπει πως η αυτοδυναμία είναι κοντά, αλλά ξέρει πως έρχονται εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις. Για αυτό και δεν δεσμεύεται σχεδόν για τίποτα.

Η πραγματικότητα είναι αλλού. Για παράδειγμα, στο δράμα των ασφαλισμένων που πρέπει να πληρώνουν ολόκληρο το ποσό για εξετάσεις στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Εκεί φαίνονται και τα πραγματικά «προγράμματα»: Όποιος δεν έχει να πληρώσει, ας περιμένει 4-6 μήνες να κάνει εξετάσεις. Τα πλεονάσματα που εμφάνιζε ο Τσίπρας, ξεκινούσαν ακριβώς από τη στάση πληρωμών του κράτους προς όλους. Σε εφαρμογή των περικοπών που προέβλεπαν τα μνημόνια στις δημόσιες δαπάνες.

Η «χαραμάδα» δεν είναι από μόνη της ελπίδα. Αυτή πρέπει να χτιστεί με κόπο και θυσίες, χωρίς καμία εμπιστοσύνη σε ένα σάπιο και ξοφλημένο πολιτικό σύστημα. Ένα σύστημα που τηρεί διάφορες ομερτά σε κρίσιμα θέματα.

Το καλοκαίρι θα έχουμε αλλαγή κυβέρνησης που θα συνοδευτεί από τα γνωστά. «Παραλάβαμε καμένη γη», «τώρα όλοι δουλειά», αναταράξεις στους χαμένους των εκλογών, γκρίνιες για τη νέα κυβέρνηση και τους νέους υπουργούς. «Μικροπράγματα» δηλαδή που λέει κι ο Μαραβέγιας.

Υπάρχουν όμως άλλα, κρίσιμα, που ίσως αλλάξουν όλο το καλοκαίρι. Στο Αιγαίο δεν γίνονται μόνο μπάνια και πάρτι. Γίνονται και αερομαχίες, πολλοί μιλάνε για «επεισόδιο». Πιο νότια, κυκλοφορούν πολλά πλοία και οι σχέσεις βρίσκονται στο κόκκινο για τα «θαλασσοτεμάχια». Εντελώς «τυχαία», γίνονται υπενθυμίσεις για νέα Ίμια. Νύχτα Τετάρτης τουρκικά μαχητικά έκαναν χαμηλές πτήσεις πάνω από το Καστελλόριζο. Οι κάτοικοί του δεν φοβούνται…

Το συνολικό πρόβλημα μπορεί να διατυπωθεί και με αυτούς τους όρους: Είναι αναγκαία μια άλλη συνείδηση, που να στηρίζει ένα φρόνημα ικανό να σπάσει τις νόρμες ενός εξαιρετικά τοξικού πνευματικού και ψυχολογικού περιβάλλοντος. Ώστε να δημιουργηθεί ένας δρόμος που να οδηγεί σε διέξοδο και αναγέννηση της χώρας. Κι όχι μόνο εκμετάλλευση «χαραμάδων» ενός σημαδεμένου πολιτικού συστήματος. Μικροπράγματα δηλαδή…

Απαραίτητη αποσκευή: Μια φρέσκια ματιά του κόσμου και του εαυτού μας. Και ένα πείσμα για την ύπαρξη αυτού του τόπου, αυτού του τρόπου κι αυτού του λαού. Τίποτα λιγότερο!

Στη μάχη του σταυρού στην Α’ Πειραιά η Σεμίνα Διγενή – Παραιτείται υπέρ Λευτέρη Νικολάου – Αλαβάνο

Oπως είχαμε προβλέψει σήμερα το πρωί, η Σεμίνα Διγενή, που τελικά αναδείχθηκε δεύτερη σε σταυρούς μεταξύ των υποψηφίων του ΚΚΕ για την ευρωβουλή, παραιτείται από τη θέση αυτή και συνεχίζει τη μάχη στο πλευρό του κόμματος ως υποψήφια στην Α’ Πειραιά. Με μια σεμνή και λιτή ανάρτηση στο facebook, ανακοίνωσε πριν λίγη ώρα την παραίτησή της από ευρωβουλευτής προς όφελος του Λευτέρη Νικολάου – Αλαβάνο και τη συνέχιση της συμπόρευσής της μέσα από τα βουλευτικά ψηφοδέλτια, ευχαριστώντας παράλληλα τις δεκάδες χιλιάδες ψηφοφόρους που τη στήριξαν στην προηγούμενη αναμέτρηση:

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους 36.170 ψηφοφόρους, οι οποίοι στις πρόσφατες ευρωεκλογές με τίμησαν με την ψήφο τους και με ανέδειξαν δεύτερη σε ψήφους στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.

Όπως είχα πει από τον περασμένο Απρίλη σε συνεντεύξεις και ομιλίες μου, συμμετείχα στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές, όχι τόσο για να εκλεγώ, αλλά γιατί ήθελα να συνυπάρξω και ν’ αγωνιστώ με τους έντιμους, μ’ αυτούς που ποτέ δεν έκαναν πίσω και δεν είπαν ποτέ ψέματα στο λαό. Μ’ αυτούς που, από την πρώτη στιγμή, είχαν το θάρρος να αναδείξουν τον ταξικό αντιλαϊκό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμερα μπροστά στις σοβαρές εξελίξεις με την προκήρυξη των βουλευτικών εκλογών, από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας τη συμπόρευση μου με το ΚΚΕ και θεωρώντας ότι η μάχη της 7ης Ιούλη είναι πιο κρίσιμη από τις ευρωεκλογές, επιλέγω να παραιτηθώ από ευρωβουλευτής και να συνεχίσω αυτόν τον αγώνα ως υποψήφια βουλευτής στην Α΄ Πειραιά.

Τη θέση μου στην ευρωβουλή την παραδίδω στον Λευτέρη Νικολάου – Αλαβάνο, ο οποίος θα ανταποκριθεί επάξια στις απαιτήσεις της ευρωβουλής. Τη δύναμη που μου δίνει αυτή η νίκη, θέλω να την καταθέσω και να την επενδύσω σε κάθε δύσκολη μάχη που έχουμε μπροστά μας.

Στη μάχη των βουλευτικών εκλογών, σας θέλουμε όλους και όλες δίπλα μας, δίπλα στο ΚΚΕ, για να ενισχύσουμε τη δύναμή μας την επόμενη μέρα.

Nα γελάσεις.......η να κλάψεις.......?

Ο Αλέξης Παπαχελάς, σε ένα κείμενο με "πικρές αλήθειες" ευχαριστεί Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ που έριξαν την Αριστερά στα μάτια των Ελλήνων, πράγμα που δεν κατάφεραν δεξιοί και κεντρώοι τόσα χρόνια. Όλο το κείμενο:

Χρωστάμε νομίζω όλοι μαζί ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ΣΥΡΙΖΑ και στη σημερινή κυβέρνηση. Στα χρόνια της μεταπολίτευσης το εκκρεμές πήγε πάρα πολύ αριστερά. Το τσουνάμι του λαϊκισμού και της ριζοσπαστικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας δεν μπορούσε να συγκρατηθεί μετά τη δικτατορία.

Χρειάστηκε μια «αριστερή» κυβέρνηση για να σπρώξει το εκκρεμές προς το Κέντρο, εκεί όπου έπρεπε να είναι εξαρχής. Κανείς μας, όσο και αν προσπάθησε, δεν μπόρεσε να το πετύχει αυτό τα τελευταία σαράντα και κάτι χρόνια. Οποιος το δοκίμασε γεύθηκε την πικρία εκείνου που παλεύει μόνος του απέναντι στις μυλόπετρες της Ιστορίας. Μπορεί η Αριστερά να ήλθε στην εξουσία το 2015, αλλά στην ουσία παρα-διοικούσε τη χώρα από το 1974 και μετά, με το «πεζοδρόμιο» και με την απόλυτη ιδεολογική της ηγεμονία.

Ηλθε όμως ο ΣΥΡΙΖΑ και γκρέμισε ταμπού και κλισέ δεκαετιών. Θυμηθείτε, για παράδειγμα, πώς αντιμετώπιζε ο ελληνικός λαός τις Ενοπλες Δυνάμεις μετά το 1974. Οι πολιτικοί τις κρατούσαν σε απόσταση και η πολιτική ορθότητα τις ήθελε πολύ χαμηλά στην ιεραρχία αξιών της ελληνικής κοινωνίας. Καμία δεξιά ή κεντρώα κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να σκεφθεί Πάσχα με τον Στρατό στο Σύνταγμα ή επανάληψη της εκπομπής «Αρετή και Τόλμη». Συνέβη όμως επί αριστερής διακυβέρνησης. Το ταμπού έσπασε.

Τα ίδια με τις ιδιωτικοποιήσεις και την ανάγκη προσέλκυσης επενδύσεων. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός τονίζει συνεχώς ότι προοδευτικό είναι να δημιουργείς θέσεις εργασίας. Επιτέλους, καταλαβαίνουμε όλοι ότι χωρίς κέρδος, επιχειρηματικότητα και επενδύσεις, θα τρώμε τις σάρκες μας. Ευχαριστούμε όμως την Αριστερά γιατί επί των ημερών της εμπεδώθηκε και αυτή η αρχή.

Οσο για τον συνδικαλισμό, βρίσκεται σήμερα στο ναδίρ του. Η Αθήνα βιώνει πολύ λιγότερες συγκεντρώσεις. Οι απεργίες που μπλόκαραν τα λιμάνια και τα ξενοδοχεία ανήκουν στο παρελθόν, καθώς ο πάλαι ποτέ κραταιός συνδικαλισμός είναι σκιά του εαυτού του.

Ακόμη ένα ταμπού που γκρεμίσθηκε είναι ο αντιαμερικανισμός. Σήμερα έχουμε μια αριστερή κυβέρνηση που επιδιώκει ανοικτά, και χωρίς περιστροφές, τη στενή σχέση με τις ΗΠΑ, είτε με Ομπάμα πρόεδρο είτε με Τραμπ. Η Αριστερά επένδυσε πολύ στον αντιαμερικανισμό, σήμερα τον αποδομεί στην πράξη.

Υπάρχουν πολλά ακόμη στερεότυπα και ταμπού που γκρεμίζονται με αυτήν την κυβέρνηση. Τώρα φτάνουμε στο σημείο όπου το εκκρεμές κινείται προς το Κέντρο. Η ζημιά που γίνεται στον τόπο, στους θεσμούς, στην πραγματική οικονομία είναι μεγάλη. Ισως όμως έπρεπε να περάσουμε αυτή τη φάση για να ενηλικιωθούμε ως κοινωνία. Ο μόνος φόβος, σε μια κοινωνία χωρίς σταθερές, είναι να ξεφύγει το εκκρεμές και να πάει πολύ, πολύ δεξιά. Θα χρειασθεί να παλέψουμε για να κυριαρχήσουν στη χώρα ο κοινός νους, η σύνεση και το... αυτονόητο, για να μείνει το εκκρεμές στη μέση.