Η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής είναι πολιτικό πρόβλημα

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια συνολική ευαισθητοποίηση  για το θέμα της κλιματικής αλλαγής και της καταστροφής του πλανήτη.Η ευαισθητοποίηση αυτή εκφράζεται με  κινήματα, δράσεις περιβαλλοντολογικών συλλόγων, ψηφίσματα από το Ευρωκοινοβούλιο, Συνθήκη των Παρισίων, Συνθήκη Κιότο κ.α.   Η κήρυξητης ΕΕ σε περιοχήέκτακτης Κλιματικής και Περιβαλλοντικής ανάγκης  ψηφίστηκε με νόμο το 2019 από το Ευρωκοινοβούλιο. Από τη μεριά του ο Δήμος Δωρίδας, όπως και άλλοι δήμοι, μιας και είναι κατεύθυνση της Ε.Ε., έφερε το συγκεκριμένο θέμαστις 28-01-2020 με θέμα «Κήρυξη του Δήμου Δωρίδας σε κατάσταση έκτακτης Κλιματικής και Περιβαλλοντικής ανάγκης». Η Λαϊκή Συσπείρωσηεπισήμανε ότι το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος βρίσκεται σε απόλυτη σχέση και σύνδεση με τις σχέσεις παραγωγής και τον τρόπο ανάπτυξης κάθε κοινωνίας και πως τέτοιου είδους ψηφίσματα αποτελούν κούφια λόγια με μόνο προσανατολισμό να δώσουν πριμ στην αύξηση της κερδοφορίας του κλάδου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας(...). Toυπέρ της Λαϊκής Συσπείρωσης Δωρίδας, αφορά στη συμφωνία μας μόνο επί του τίτλου του ψηφίσματος.

«Όταν μιλάμε για κλιματική αλλαγή, εννοούμε την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη με  όλα τα επακόλουθα (λιώσιμο των πάγων, αύξηση στάθμης της θάλασσας  και ακραία καιρικά φαινόμενα).  Το ερώτημα που τίθεται είναι πως  δημιουργήθηκε η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη;  Το ποσοστό των παραγόμενων αερίων μονοξείδιου του άνθρακα και διοξειδίου του άνθρακα από την καύση άνθρακα είτε σε στερεή είτε σε υγρή μορφή έχει αυξηθεί σε σχέση με τα αντίστοιχο ποσοστό των δεσμευμένων  από τα δάση  μονοξειδίου και διοξειδίου του άνθρακα. Το αρνητικό ισοζύγιο επιβαρύνεται μέσα σε άλλα και λόγω των μεγάλων σε έκταση πυρκαγιών (Αμαζονίου, Αυστραλία).  Εύλογα κάποιος θα αναρωτιόταν, πως θα πετύχουμε μείωση των επιβλαβών αερίων, που εκπέμπονται   κυρίως από τη βιομηχανία  και όταν ο Πρόεδρος της μεγαλύτερης  καπιταλιστικής χώρας των ΗΠΑ αποχώρησε από την συμφωνία του Παρισιού; Όταν η Κίνα παράγει όλο και περισσότερους ρύπους, όταν  150 επιχειρηματικοί όμιλοι  σε όλο τον κόσμο παράγουν με τις δραστηριότητες τους  65-70%  των αερίων που προκαλεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Με λίγα λόγια για την κλιματική αλλαγή που βιώνουμε και δυστυχώς  θα επιδεινωθεί,  φταίει ο καπιταλισμός. Ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης δεν σέβεται το περιβάλλον  ούτε και την υγεία των εργαζομένων στις επιχειρήσεις, αλλά ενδιαφέρεται μόνο για την μεγιστοποίηση των κερδών του.

Η αξιοποίηση όλων των πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ και μη) θα μπορούσε να έχει πραγματικά θετικό για την προστασία του περιβάλλοντος αντίκτυπο μόνο στο πλαίσιο μιας οικονομίας σχεδιασμένης με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, κάτι που για να γίνει απαιτεί να περάσουν τα κλειδιά της οικονομίας και η αξιοποίηση όλων των φυσικών πόρων στα χέρια της εργατικής εξουσίας. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί ο ορεινός όγκος της Φωκίδας, που κάλλιστα θα μπορούσε να  αναρωτηθεί κάποιος συνδημότης μας , πως όχι μόνο δεν καλύπτει τις λαϊκές του ανάγκες σε ρεύμα, από τον όγκο των ανεμογεννητριών, αλλά και σε όλους τους λογαριασμούς της ΔΕΗ πληρώνει τέλος ΑΠΕ.Η ίδια πολιτική είναι αυτή που πετάει στον καλάθι των αχρήστων  την Πολιτική Προστασία, αφήνει τα δάση μας απροστάτευτα, ενώ στη περίπτωση των ήδη καμένων δεν πραγματοποιείται ούτε μια ενέργεια αναδάσωσης αλλά ούτε υπάρχει πρόγραμμα δενδροφύτευσης σε χέρσες περιοχές. Η προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των εργαζομένων δεν μπορεί επομένως  να αφεθεί στα χέρια των καπιταλιστών, πρέπει να γίνει στοιχείο της πάλης του εργαζόμενου λαού για την εργατική εξουσία, την ανατροπή των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων που τα υπηρετούν.»