O έχων δύο χιτώνας να δίνει τον ένα έλεγε η Καινή Διαθήκη. Δεν ξέρουμε πόσους χιτώνες μπορεί να καλύψει μια βουλευτική αποζημίωση στην Ελλάδα, κρίνεται ωστόσο αρκετά υψηλή ώστε να αξιοποιηθεί για την “συμβολική πρωτοβουλία” που ανήγγειλε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μέσω ΜΚΔ. “Συμβολική’, όπως “συμβολικά” είναι τα κρούσματα που ανακοινώνονται, ελλείψει εκτεταμένων τεστ στον πληθυσμό. Αλλά εκτός από τη “μάχη εναντίον του κορονοϊού” που επικαλείται ο Μητσοτάκης υπάρχει και η μάχη της επικοινωνίας που αποτελεί και μια από τις βασικότερες προτεραιότητες της κυβέρνησης.
Οι βουλευτές της ΝΔ καλούνται – προσοχή στο ρήμα, που δίνει μια εθελοντική χροιά, όχι τίποτε υποχρεωτικό που να παραπέμπει σε “προληπτικό κομμουνισμό” που θα έλεγε κι ο Πάσχος Μανδραβέλης – να δώσουν το 50% της βουλευτικής αποζημίωσης των επόμενων δύο μηνών σε ειδικό λογαριασμό για τον COVID – 19. Δεν υπάρχει επί της αρχής αντίρρηση να συνεισφέρουν οι βουλευτές στην προσπάθεια, είναι όμως τουλάχιστον προκλητικό ο πρωθυπουργός να ισχυρίζεται πως “απέναντι στην υγειονομική απειλή όλοι είμαστε ίσοι. Όμως στη μάχη απέναντί της ο καθένας οφείλει να προσφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του”. Είναι λαϊκισμός να αναρωτηθούμε γιατί δεν καλεί “συμβολικά” πάντα τους εφοπλιστές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες να καταθέσουν το 50% των κερδών τους έστω και μόνο για το α’ τρίμηνο του έτους; Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση δεν “κάλεσε” κανέναν εργαζόμενο να ζήσει με 800 ευρώ για ενάμιση μήνα και βλέπουμε, ούτε και πολλούς ακόμα να δώσουν το 50% τους μισθού τους στα αφεντικά μέχρι το Σεπτέμβριο. Εδώ τα η “αλληλεγγύη” επιβλήθηκε νομοθετικά, όχι ανάλογα με τις δυνάμεις των εργαζομένων, αλλά ανάλογα με τις ανάγκες των εργοδοτών. Οι οποίοι αρκεί πού και πού να κάνουν δωρεές αναπνευστήρων ή ποσών που δεν ξεφεύγουν πολύ από τη συνηθισμένη φιλανθρωπική τους δραστηριότητα, προκειμένου να βαφτιστούν “εθνικοί ευεργέτες”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου