Eπειδή, θα πεινάσει κόσμος, που έστω ως τώρα δεν πείναγε τόσο, ίσως θα ήταν φρόνιμο, να υπάρξει ένας συντονισμός ως προς αυτό. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Κι η ταξική πάλη δεν κάνει διαλείμματα. Η εκμετάλλευση, ο αυταρχισμός, η ανεργία, η ανέχεια, θα γίνουν ακόμα χειρότερα τις επόμενες μέρες. Ήδη, μετράμε θύματα και όχι μόνο από τον ιό. Οι ψυχικές διαταραχές, επίσης θα ενταθούν. Ανασφάλεια, απαγόρευση, καταπίεση, θανατίλα και άδειο στομάχι;
Τα λαϊκά στρώματα και η εργατική τάξη, θα βιώσουν ακόμα μεγαλύτερη πίεση σε κάθε επίπεδο. Προσωπικές, κοινωνικές, εργασιακές σχέσεις, θα δοκιμαστούν έντονα. Και οι άστεγοι; Οι πρόσφυγες; Οι νοσούντες; Οι μόνοι; Η εκκλησία, απέδειξε μια ακόμα φορά, πως δεν ενδιαφέρεται ούτε για τη ζωή, ούτε για τον άνθρωπο. Θα μπορούσε, έστω, να ανοίξει τα συσσίτια της, που είναι ανύπαρκτα. Θα μπορούσε, να καλύψει ελλείψεις υλικών σε νοσοκομεία. Αντίθετα, προκαλεί αρνητικά καθημερινά την κοινωνία.
Το ΕΑΜ μας έσωσε απ’ την πείνα σε άλλες εποχές. Σήμερα; Οι αστικές κυβερνήσεις διεθνώς, φάνηκαν πλήρως ανίκανες στα μάτια όλων. Ο καπιταλισμός, είναι ένα νεκροζώντανο πτώμα, που μας θέλει όλους ζόμπι ή πεθαμένους. Η Κούβα, φαντάζει μια όαση, ως εξαίρεση αλληλεγγύης και προσφοράς, μέσα στο παγκόσμιο σκηνικό μιας κατάρρευσης.
Είναι στο χέρι μας, τι θέλουμε να φέρει η επόμενη μέρα. Μας θέλουν ακόμα πιο καταπιεσμένους και ακόμα πιο νεκρούς. Αν αυτό που έρχεται είναι η εικόνα του φασισμού του 21ου αιώνα, ας δείξουμε επαναστατικά και ταξικά, το πρόσωπο του δικού μας σύγχρονου σοσιαλισμού και κομμουνισμού. Έχουμε πολλά να σκεφτούμε και να αναλύσουμε. Μη μείνουμε στάσιμοι. Εμπρός της Γης οι κολασμένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου