Αλληλένδετοι κρίκοι η Παραλιακή Ζώνη με Λιμενικό Ταμείο & λειτουργία Κτηματικής

Την προηγούμενη εβδομάδα ασχοληθήκαμε στο Δωρίς Radical με το θέμα της λειτουργίας των θερινών μαγαζιών στα παραθαλάσσια χωριά της Δωρίδας. Αντιλαμβανόμαστε από τα σχόλιά σας, ότι το θέμα προκάλεσε αίσθηση και συζητήθηκε.

Τα σχόλια κινήθηκαν στο περιθώριο της νομιμότητας ή μη των κατασκευών που έχουν φτιαχτεί από τα μαγαζιά και στο εάν τα πρόστιμα είναι αντιστοίχως νόμιμα ή μη… Λογικοί προβληματισμοί από τον κόσμο που πασχίζει να αναζητήσει λύση στο καθημερινό πρόβλημα βιωσιμότητάς του. Ωστόσο, όπως γράψαμε την προηγούμενη εβδομάδα το θέμα δεν είναι τόσο απλό.

Την βοήθειά του για να κατανοήσουμε όλοι καλύτερα το θέμα στο βάθος του, μας έδωσε ο δικηγόρος κ. Φράγκος, νομικός σύμβουλος του Συντονιστικού Καταστηματαρχών που έχει ήδη συσταθεί στην Ερατεινή για το θέμα. Όπως ο ίδιος μας είπε «το ζήτημα αυτή τη στιγμή όπως έχει προκύψει, μας αναγκάζει να περιορίσουμε το ενδιαφέρον μας στη νομιμότητα λειτουργίας των θερινών μαγαζιών και να προσπαθήσουμε με διάφορες ενστάσεις στην Κτηματική Υπηρεσία να περιορίσουμε τα χρηματικά πρόστιμα».

Στην χερσαία ζώνη λιμένα η «ρίζα» του προβλήματος

Όπως οι ίδιοι οι καταστηματάρχες μας είπαν το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι ότι ενώ μερικά χρόνια πριν έλαβαν τις σχετικές άδειες και δημιούργησαν υποδομές στην παραλιακή ζώνη από την αρμόδια Δημοτική Αρχή, πλέον η διαχείριση όλης της παραλιακής ζώνης έχει περάσει στην Κτηματική Υπηρεσία, η οποία θέτει τα περισσότερα μαγαζιά εκτός νομιμότητας…

Και αν και θα είχαμε πολλά να γράψουμε μόνο και μόνο για την παραχώρηση όλου του «φιλέτου» της παραλιακής ζώνης στην Κτηματική Υπηρεσία –εν τη απουσία Λιμενικού Ταμείου- η «ρίζα» του προβλήματος, νομικά τουλάχιστον, βρίσκεται στην έλλειψη προσδιορισμού Χερσαίας Ζώνης Λιμένα σε όλο το μήκος της παραθαλάσσιας ζώνης της Δωρίδας. Αυτό, σύμφωνα και με τη νομική βοήθεια του κ. Φράγκου «είναι ως έχει η κατάσταση αξεπέραστο πρόβλημα, γιατί εφόσον δεν έχει καθοριστεί χερσαία ζώνη λιμένα, μονίμως όλες οι χρήσεις του Αιγιαλού θα θεωρούνται από το νόμο παράνομες».

Πώς ορίζεται όμως η χερσαία ζώνη λιμένα και ποιος μπορεί να το κάνει αυτό; Το ερώτημα απηύθυνε το Δωρίς Radical στις υπηρεσίες του αρμόδιου Υπουργείου Ναυτιλίας για να πάρει την απάντηση ότι εφόσον δεν έχει «τεθεί το θέμα στο πλαίσιο ενός Περιφερειακού Χωροταξικού Σχεδίου», μπορεί ο οποιοσδήποτε φορέας διεκδικεί τη διαχείριση της ζώνης π.χ. το Λιμενικό Ταμείο «να ανοίξει διαβούλευση για οριοθέτηση Χερσαίας Ζώνης Λιμένα από τα συναρμόδια υπουργεία, διαδικασία που είναι όμως χρονοβόρα».

Για να είμαστε καθ’ όλα σωστοί, παραθέτουμε την σχετική σελίδα οδηγιών του Άρθρου 19 για τον Καθορισμό της Ζώνης Λιμένα, που οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να διαβάσουν εδώ, αλλά και την ΚΥΑ για τον καθορισμό χώρων που εξομοιώνονται με Ζώνη Λιμένα εδώ

Με δεμένα χέρια το νέο υπό σύσταση Λιμενικό Ταμείο

Και εδώ κάπου τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο, καθώς τη δεδομένη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές την ευθύνη διαχείρισης για την παραλιακή ζώνη την έχει η Κτηματική Υπηρεσία… Και εκείνη θα συνεχίσει να την έχει! Σύμφωνα με τη νομική άποψη λοιπόν, και να ολοκληρωθεί η σύσταση του νέο-ανακοινωθέντους Λιμενικού Ταμείου, τα χέρια του θα είναι δεμένα, καθώς δεν θα έχει καμία αρμοδιότητα στην παραλιακή ζώνη, όσο δεν υπάρχει οριοθετημένη Χερσαία Ζώνη Λιμένα, πέραν της έδρας του!!! Και εδώ θα μπορούσε εύλογα να μπει το ερώτημα «προς τι ο τόσος θόρυβος για το νέο Λιμενικό Ταμείο, εάν αυτό δεν θα μπορεί να λύσει καθημερινά προβλήματα της περιοχής»…

Μπορεί το νέο Λιμενικό Ταμείο να ξεκινήσει διαβούλευση για Χερσαία Ζώνη Λιμένα; Ναι θεωρητικά μπορεί….Το Δωρίς Radical θα επανέρθει στο θέμα, καθώς αναζητά όλες τις πτυχές του, πέραν της νομικής γνώμης, ωστόσο, δεν μπορούμε παρά να θέσουμε το θέμα όπως μας το απάντησαν από το γρ. Τύπου του αρμόδιου υπ. Οικονομικών, με βάση το οποίο «οποιοσδήποτε φορέας μπορεί να ανακινήσει διαδικασίες προσδιορισμού Χερσαίας Ζώνης Λιμένα, για να διαχειρίζεται σε τοπικό επίπεδο την παραλιακή ζώνη του, αλλά οι υπηρεσίες της Κτηματικής και άρα του υπ. Οικονομικών, είναι πάντα από το Νόμο υπέρτερες»….

Περί νομιμότητας και παρανομίας…

Και επειδή πολύς λόγος γίνεται για το εάν τα καταστήματα στα παραλιακά χωριά μας λειτουργούν νόμιμα ή όχι, ας επιχειρήσουμε να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα:

Πρώτον, οι περισσότεροι άδειες λειτουργίας δόθηκαν πριν από αρκετά χρόνια, από τη δημοτική αρχή και σε αυτήν κατέβαλαν το σχετικό αντίτιμο οι καταστηματάρχες.

Δεύτερον, όταν η διαχείριση πέρασε στα χέρια της Κτηματικής Υπηρεσίας, υπήρχε ενεργή σχετική ρύθμιση από το υπουργείο Ναυτιλίας, την οποία ο Δήμος άργησε να ενεργοποιήσει για να βοηθήσει στη νομιμοποίηση (ή πιο σωστά στην «ανακατάταξη») των αδειών, με αποτέλεσμα να χαθεί η ρύθμιση και να λειτουργούν πλέον στα όρια της παρανομίας.

Τρίτον, κάθε χρόνο αρκετοί καταστηματάρχες αιτούνται από το χειμώνα για νόμιμη χρήση του αιγιαλού με την πληρωμή σχετικού προστίμου, αλλά όπως οι ίδιοι καταγγέλλουν η Κτηματική καθυστερεί να ενημερώσει, με αποτέλεσμα να χάνονται οι προθεσμίες της αίτησης και να καταλήγουν τα κλιμάκιά της να κόβουν πρόστιμα θερινής νυκτός…

Τέταρτον και σημαντικό. Υπάρχει νομική λύση; Ναι, εφόσον ασκηθούν πιέσεις στα συναρμόδια υπουργεία (Ναυτιλίας, Περιβάλλοντος, Υποδομών) για συνολική τακτοποίηση της παραλιακής ζώνης. Η βούληση από τους καταστηματάρχες υπάρχει. Το θέμα θα πρέπει να «σηκώσουν» τώρα και οι θεσμικοί φορείς της περιοχής, για να σταματήσουν τα υπέρογκα πρόστιμα και να λειτουργούν τα μαγαζιά των χωριών μας νόμιμα, χωρίς να υπάρχουν δύο μέτρα και δυο σταθμά για την χρήση της ζώνης αιγιαλού.

Το ρεπορτάζ του Δωρίς Radical για το θέμα συνεχίζεται….