6/7/17

ΓΝΩΜΗ Radically_ Τι να μας πει ένας ακόμη Ιούλιος...

Και ήρθε ακόμη ένας Ιούλιος...ο επαναστατικός και "γεννήθηκε" η ευκαιρία για αναστοχασμούς του λάθους. Την ελπίδα την κάναμε "επέτειο", το "όχι" το κάνανε "ναι σε όλα" και τι χαρά για τους ινστρούκτορες να θυμούνται και να κουνάν το δάχτυλο για ακόμη μια χρονιά, επιρρίπτοντας πάντα ευθύνες στους άλλους... Και ήρθε ακόμη ένας Ιούλιος, που πήξαμε στις συναντήσεις "παραγόντων" και παραγοντίσκων για θέματα που μας αφορούν άμεσα στην περιοχή μας, και ενώ βαθιά μέσα μας όλοι υποψιαζόμαστε ότι τίποτε άλλο παρά μελάνι για τα media δεν προσφέρουν αυτές οι... επαφές, τις ανεχόμαστε...

Και ήρθε ακόμη ένας Ιούλιος, που η ζωτική παραγωγική ομάδα στη Δωρίδα (και όχι μόνο βέβαια), οι μικρο-επιχειρηματίες τρέχουν και δεν φτάνουν να πληρώσουν ΕΦΚΑ -που δημιουργήθηκε από τις στάχτες των ταμείων που τόσα χρόνια επίσης πλήρωναν-, να ετοιμαστούν για τον ΕΝΦΙΑ -που δεν καταργήθηκε-, να προλάβουν τις πολυπόθητες 120 δόσεις της εφορίας -μπας και καταφέρουν να έχουν φορολογική ενημερότητα για να δουλέψει το μαγαζί τους- και ταυτόχρονα κυνηγούν με το τουφέκι τους πελάτες, πόσω μάλλον τους τουρίστες...

Και ήρθε ακόμη ένας Ιούλιος, που χιλιάδες παιδάκια θα μείνουν έξω από τους παιδικούς σταθμούς -άλλωστε τις τους χρειαζόμαστε με τόσους ανέργους, όλο και κάποιος μένει στο σπίτι να τα κρατάει!- και που συγχωνεύονται σε όλη τη χώρα -θα "σκάσει"σε λίγο η βόμβα και για τη δική μας Περιφέρεια- περίπου 222 δημοτικά και 50 νηπιαγωγεία, μιας και η "πρώτη φορά αριστερά" συνεχίζει απτόητη να εφαρμόζει τον εκπαιδευτικό νόμο Διαμαντοπούλου, που έβριζε κάποτε... 

Και ήρθε ακόμη ένας Ιούλιος, που ενώ οι άνεργοι και νέοι αγρότες στην περιοχή μας, συνωστίζονται κάτω από την ομπρέλα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων -επιδοτούμενα μετά από χρόνια βέβαια, αλλά η μόνη πιθανότητα χρηματοδότησης- μαθαίνουμε από τα δελτία Τύπου της Περιφέρειας, πόσο επιτυχημένη πορεία έχουμε στον τομέα!!!

Και ήρθε ακόμη ένας Ιούλιος, που επιχαίρουμε επειδή μετά από έναν χειμώνα κατακραυγής, ήρθε και τρίτος γιατρός στο ν.σ.μ Άμφισσας και δεν θα... πεθάνουμε σαν τα σκυλιά στ' αμπέλια... Ήρθε όμως και ένας Ιούλιος που με ένα ελάχιστο κάλεσμα, συνάσπισε κόσμο και κοσμάκη και κατόπιν αλλεπάλληλων συσκέψεων και πίεσης, κατάφερε να μειώσει για συγκεκριμένες κατηγορίες διέλευσης (μηχανές και ΑμΕΑ) το κόστος στη Γέφυρα του Ρίου (μια μικρή, ελάχιστη νίκη - παραχώρηση που ωστόσο κάτι δείχνει...)... Ένας Ιούλιος που οι συζητήσεις του κόσμου, αν και κουρασμένες, αν και με μεγάλες δόσεις απογοήτευσης, δεν καταδεικνύουν παραίτηση και αυτό είναι κάτι...

Το νόημα του Ιουλίου, κάθε Ιουλίου, το νόημα της εσωτερικής μας πρώτα και συλλογικής -ποιός ξέρει άραγε πότε- επανάστασης, μένει να το βρούμε... σε αυτό που έλεγε ένας μεγάλος άνθρωπος, ένας μοναχικός επαναστάτης, ο Χρόνης Μίσσιος "Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να αλλάξω το σύστημα, άρχισα να αγωνίζομαι να μην με αλλάξει αυτό.
Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος. Και αυτό είναι η κορυφαία πολιτική μάχη. Να μπορείς να αποφύγεις τη βαρβαρότητα αυτής της εποχής. Να μπορείς να παραμείνεις άνθρωπος με τρυφερότητα. Με το δικό σου βλέμμα."



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου