Φωτογραφίες - Κείμενα του Οδοιπορικού από τον Ηλία Σχίζα
Ένα τάληρο, ο γύρος του θανάτου!!! Ελάτε όλοι να απολαύσετε ένα μοναδικό θέαμα που θα σας κόψει την ανάσα. Όχι.. Δεν πρόκειται για γνωστό νούμερο, κάποιου τσίρκου που με υψηλή δεξιότητα, θα μας παρουσιάσει, κάποιος κασκαντέρ..
Αυτή την φορά, ο καθένας μας καλείται να υποδυθεί τον
κασκαντέρ, από την στιγμή που θα πάρει την απόφαση να διανύσει, αυτή την κατά
τα άλλα υπέροχη διαδρομή.
Μια διαδρομή με ιδιαίτερο φυσικό κάλος, που στο πέρασμά
της, δίνεται η δυνατότητα στον διερχόμενο οδηγό να απολαύσει μια αγνή ακόμη και
πανέμορφη ακτογραμμή, με διάσπαρτα νησάκια, κατοικημένα και μη, (μέρος της
οποίας είναι υπό την προστασία της NATURA), αλλά και έναν πανέμορφο ορεινό όγκο που «παντρεύεται»
με σημαντικά στοιχεία στην ιστορίας της χώρας μας και φυσικά το πολύ χαμηλό κόστος
ταξιδιού, αφού ακόμη η πολιτεία δεν έχει σκεφτεί να την μεταβιβάσει σε κάποιον
«μεγαλοεπενδυτή» που μετά από 50 χρόνια εκμετάλλευσης, τελικά μπορεί και να μας
σώσει...
Αναφερόμαστε φυσικά, στην εθνική οδό Αντιρρίου – Ιτέας. Έναν δρόμο που στην κυριολεξία έχει κόψει έως σήμερα, «πολλές ανάσες»..
Ένας δρόμος, όπου η σήμανση σε πολλά επικίνδυνα σημεία,
έχει αντικατασταθεί από αυτά τα μικρά, εκκλησάκια «προσκυνητάρια» και σε άλλα
σημεία απουσιάζει εντελώς. Ένας δρόμος που το οδόστρωμα έχει αντικατασταθεί
στην κυριολεξία, από το τερέν του «survivor» θα λέγαμε, αλλά τότε φυσικά δεν θα
κυριολεκτούσαμε..
Γιατί η φράση που είναι αντίστοιχη με την παρούσα
κατάσταση, είναι αυτή του τίτλου «ο
δρόμος του θανάτου»..
Επιλέξαμε λοιπόν στο ΔΩΡΙΣ Radical, ένα μικρό κομμάτι αυτού
του οδοιπορικού για να αποτυπώσουμε τα όσα παραπάνω σας αναφέραμε. Από τον Μαραθιά έως την Ερατεινή Φωκίδας. Μια απόσταση 32 χιλιομέτρων η
οποία είναι φυσικά ένα μικρό δείγμα του προβλήματος, αλλά πιστεύουμε πως το
φωτογραφικό υλικό μαζί με τα στατιστικά στοιχεία της τροχαίας,που καταδεικνύουν αύξηση 28% στα τροχαία ατυχήματα την τελευταία πενταετία στο συγκεκριμένο κομμάτι της Ε.Ο., αποτυπώνει σε
έναν βαθμό την πραγματικότητα.
Την πραγματικότητα με τα 50+ «προσκυνητάρια» στα μόλις 32
χιλιόμετρα και τις ακόμη περισσότερες ψυχές που είναι χαμένες κάπου τριγύρω από
αυτά. Εκεί γύρω, που για τις ανάγκες του ρεπορτάζ, όταν προσεγγίσαμε για να
πάρουμε τις απαραίτητες φωτογραφίες, ο αέρας δυναμώνει σαν να ξαγρύπνησε,
κάποια από εκείνες τις ψυχές κι’ ένας
γλάρος σηκώθηκε ψηλά σαν να μας περίμενει… Σαν να’ χει κάτι να μας πει.. Φυσικά
εδώ θα έλεγε κάποιος πως φαινόμαστε λίγο φαντασιόπληκτοι με τον τρόπο που
αντιλαμβανόμαστε και προσεγγίσαμε το σημείο. Όμως η αλήθεια είναι πως, οι
εικόνες λένε πολλά. Και κάθε πολίτης, από τον νεότερο έως τον γηραιότερο εδώ,
έχει να μας εξιστορήσει από ένα περιστατικό.
Κι’ ενώ η ώρα έχει φτάσει σχεδόν μεσάνυχτα, σε ένα
κομμάτι του δρόμου που είναι εμφανές από το παράθυρο μας, ένας φάρος κινείται
και πάλι προς το σημείο που πριν λίγες ώρες φωτογραφίζαμε.
Ένας νεαρός εργάτης των ιχθυοκαλλιεργειών, αυτή την φορά στάθηκε τυχερός, μέσα στην ατυχία του, αφού
η ανάσα του δεν κόπηκε τελείως, αλλά για λίγα μόλις δευτερόλεπτα. Όσο
χρειάστηκε για να αντιληφθεί πως το όχημα που γυρνούσε σπίτι του, από την
δουλειά δεν υπάκουε πλέον στον δικό του έλεγχο..
Προβληματιζόμαστε λοιπόν για ακόμη μια φορά..! Που είναι
η «πολιτεία»; ΟΕΟ...
Πως άραγε έφτασε ως εδώ πριν έναν χρόνο περίπου ο περιφερειάρχης
μας κ. Κώστας Μπακογιάννης, όταν επισκέφθηκε το νησί των Τριζονίων; Από άλλο
δρόμο;
Καθόταν άραγε στην θέση του συνοδηγού και παρατήρησε κάτι
από τα παραπάνω ή στην πίσω θέση των
επισήμων και το μόνο που κατάλαβε ήταν η φιλοξενία και το ακριβό τραπέζι των
τοπικών ψαράδων;
Τι χρειάζεται να γίνει;
- Αντικατάσταση και αποκατάσταση του οδοστρώματος;
- Ενίσχυση και αποκατάσταση της σήμανσης;
- Ενίσχυση και αποκατάσταση των μπαρών προστασίας;
- Αποκατάσταση της ορατότητας των διερχόμενων οχημάτων;
- Να αναρτηθούν μαύρες σημαίες και να σταματήσει η κυκλοφορία;
Συγγνώμη κ. Περιφερειάρχα μας που τα βάζουμε μαζί σας,
αλλά τόσα ΕΣΠΑ παίρνει η περιφέρειά μας, ένα έργο της προκοπής στους δρόμους μας
δεν είδαμε… ή πρέπει να γίνουν ΣΔΙΤ και αυτοί και να μπουν διόδια για να μην σταυροκοπιόμαστε
προτού πάμε από το ένα χωριό στο άλλο; Να τονίσουμε βέβαια, ότι βάσει νόμου, το
πλείστον της ευθύνης για την συντήρηση των επαρχιακών οδικών δικτύων είναι στη
δική σας ευθύνη…
Έτσι για την ιστορία…
Ηλίας Σχίζας, Μέλος της Ομάδας Διαχείρισης του ΔΩΡΙΣ Radical
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τελευταία 20 χρόνια έχω διανύσει αυτό το δρόμο 9500 φορές . Σήμερα είναι στην χειρότερη κατάσταση που ήταν ποτέ. Όχι ότι πριν 10 χρόνια ήταν παραδεκτό αυτό το φαινόμενο ειδικά για Ε.Ο. αλλά τώρα το κακό παράγινε.