ΓΡΑΦΕΙ Ο ΗΛΙΑΣ ΣΧΙΖΑΣ
Πώς θα
μπορούσαμε άραγε να συνδέσουμε ο καθένας μας, την συνείδηση του και το εύρος
της, με έναν κάδο σκουπιδιών;
Κάποιοι
υποστηρίζουν πως η πολιτιστική μας ταυτότητα ή ορθότερα ένα μέρος αυτής, είναι
τα σκουπίδια που παράγουμε και η εν γένει διαχείρισή τους.
Ο λόγος όμως
και η αναφορά αυτού του άρθρου δεν θα εστιάσει στην διαχείριση των
απορριμμάτων. …Θα εστιάσουμε σήμερα, σε έναν συγκεκριμένο κάδο σκουπιδιών, που
θα μπορούσε να βρίσκεται σε οποιαδήποτε γειτονιά ενός αστικού κέντρου ή της επαρχίας
και στην ιστορία δυο κοριτσιών που σαφώς οφείλουμε να διαφυλάξουμε τα ονόματα
τους, αφού άλλωστε θα μπορούσε στην θέση τους να βρεθεί ο καθένας μας.
Η ιστορία
μας ξεκινάει από την γνωστή σε όλους μας εικόνα, ενός σημείου απόθεσης
απορριμμάτων, που μόνο οι κάδοι δεν ξεχωρίζουν από το χάος που έχουμε μάθει να
δημιουργούμε. Το χάος που θα αποτρέπαμε, αν μαθαίναμε, να τους ξεχωρίζουμε. Εκεί,
τα δυο κορίτσια πλησιάζουν και προσπαθούν να διακρίνουν καλύτερα, τον ήχο που
έφτασε στα αυτιά του,. Όχι.. Τελικά δεν είναι ο ήχος από τον αέρα. Βγαίνει
βαθιά απ τα σκουπίδια. Ο ήχος έρχεται όλο και πιο καθαρά. Μια σακούλα ακόμα με
αποφάγια και τα κορίτσια βρίσκονται μπροστά..
Σε μια κούτα
μισόκλειστη και μέσα ένα κουβάρι όλα μαζί, έξι κουτάβια να ψάχνουν στα τυφλά,
την ζωή που η φύση τους χάρισε και κάποιο χέρι παρεμβατικό, φυσιολογικά ανώτερο
από τα έξι κουτάβια που για λίγο ευτυχώς, καθόρισε την μοίρα τους..
Οι λόγοι που
επιεικώς, αναφέρω το χέρι αυτό ως απλά
παρεμβατικό και όχι ως ασυνείδητο. Όπως ίσως θα ταίριαζε καλύτερα, είναι
πιστεύω αυτοί που κρύβουν την ουσία αυτού του κειμένου ..
Σας παραθέτω
λοιπόν παρακάτω αυτούς τους λόγους , προς δικός σας προβληματισμό και σκέψη ενώ
παράλληλα ξεδιπλώνουμε τα βασικά σημεία της νομοθεσίας όπως ορίζονται στον 4039/2012
με κάποιες τροποποιήσεις από τον 4235/2014 για τις υποχρεώσεις των ( κηδεμόνων – δεσποτών
) όπως επίσης τις υποχρεώσεις των δήμων όσων αφορά τα αδέσποτα. Ακόμα, η
εξέλιξη της πορείας των έξι κουταβιών μετά την
παρέμβαση διάσωσης των δυο κοριτσιών..
παρέμβαση διάσωσης των δυο κοριτσιών..
·
Ο
πρώτος λόγος λοιπόν που δεν ανέφερα ως
ασυνειδησία, αυτήν την αποτρόπαια κατά τα άλλα πράξη, είναι ότι μέσα σε αυτήν την συλλογική ασυνειδησία που μας
αναλογεί σε αυτό το χαοτικό περιβάλλον των κάδων, άλλη μία ασυνειδησία θα φάνταζε
ίσως σε κάποιους ως αρμόζουσα.
·
Δεύτερος
λόγος, είναι ότι, η συνείδηση του καθένα μας ποικίλει, ανάλογα με πολλούς
παράγοντες και πως ο καθένας χωριστά τους αντιλαμβάνεται αυτούς τους
παράγοντες. Παραδειγματικά αναφέρω όσους επαγγελματίες δραστηριοποιούνται
σχετικά με την εκμετάλλευση ζώων ( οι οποίοι διέπονται από διαφορετική
νομοθεσία ) καθώς επίσης και όλο τον εμπορικό κύκλο που τους περιστοιχίζουν. Να
μην ξεχάσω την λανθάνουσα, για εμένα
τουλάχιστον συμπεριφορά, όσων εξελίσσουν τα ζώα σε προσωπικά τους αξεσουάρ..
·
Τέλος,
ήθελα με όλα αυτά να σας δώσω ένα ερέθισμα για προβληματισμό, σκέψη και
περισσότερη αυτοκριτική διάθεση. Γιατί το μόνο εύκολο είναι να κρίνουμε πάντα
τους άλλους.
Κάπου εδώ
όμως έρχονται οι δύο παραπάνω νόμοι του κράτους προς αποκατάσταση της όποιας
σύγχυσης αλλά και την προστασία εν τέλει αυτών των ζώων.
Παρακάτω σας
παραθέτω τα βασικά του σημεία.
·
Ο ιδιοκτήτης ζώου υποχρεούται να μαζεύει
τις ακαθαρσίες του στη βόλτα και να μην το έχει χωρίς λουρί. Ακόμα, πρέπει να
του έχει τοποθετήσει ηλεκτρονική ταυτότητα και να στειρώνει το θηλυκό του ζώο
αν δεν έχει εξασφαλίσει από πριν οικογένειες για τα νέα ζώα.
·
Στις
μονοκατοικίες δεν υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των ζώων που μπορεί να
διατηρεί κανείς, ούτε και στις πολυκατοικίες. Αν όμως θέλουν να περιορίσουν τα
ζώα στις πολυκατοικίες, η νομοθεσία προστατεύει τους φιλόζωους ορίζοντας ότι
δεν μπορεί να απαγορευθούν εντελώς τα ζώα αλλά κάθε διαμέρισμα μπορεί να
έχει ως 2 ζώα (2 σκυλιά ή 2 γάτες ή 1 σκύλο και 1 γάτα, ανεξαρτήτως πτηνών και
άλλων).
·
Οι Δήμοι
είναι αρμόδιοι για την περίθαλψη αδέσποτων ώστε να στειρώνονται, να
εμβολιάζονται και να καταγράφονται αλλά και να φιλοξενούνται σε καταφύγια για
να υιοθετηθούν. Όσα στειρώνονται και δεν υιοθετούνται επανεντάσσονται στη
γειτονιά όπου ζούσαν και πριν.
·
Η μεταφορά
ζώων επιτρέπεται σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς (λεωφορεία, κτελ, τρένα,
ταξί) και πλοία ενώ απαγορεύεται να τοποθετούνται ζώα στο χώρο των αποσκευών
καθώς και το ταξίδι ασυνόδευτων ζώων.
·
Απαγορεύονται
τα τσίρκο και κάθε είδους θεάματα με ζώα για ψυχαγωγικούς σκοπούς, ακόμα και η
παρουσία ή διατήρηση ζώων σε πανηγύρια, συναυλίες κλπ.
·
Απαγορεύονται
αγγελίες υιοθεσίας ή πώλησης σε εφημερίδες, αφίσες ή Διαδίκτυο αν δεν
αναφέρεται ο αριθμός microchip του ζώου.
·
Απαγορεύεται
ο ακρωτηριασμός (αυτιών και ουράς) ζώου (και η πώληση αλλά και η συμμετοχή σε
εκθέσεις ακρωτηριασμένων ζώων).
Σε
περίπτωση παραβιάσεων, π.χ. για παράνομο εμπόριο ζώων, κοκκοποίηση ή κλοπή ζώου
προβλέπεται ποινική κύρωση (φυλάκιση και πρόστιμο) αλλά και διοικητικό πρόστιμο
που αγγίζει τις 30.000 ευρώ σε περίπτωση κακοποίησης ή δηλητηρίασης ζώου.
Αρμόδια για
περιπτώσεις κακοποίησης ζώων είναι η Αστυνομία και μάλιστα τα εγκλήματα κατά
των ζώων διώκονται αυτεπάγγελτα.
Πέρασε όμως η ώρα με τις νομοθεσίες και
τις αναλύσεις, ξεχνώντας τα έξι μικρά μας
κουταβάκια. Τι να γίνετε άραγε με αυτές τις έξι μικρές ζωές και πώς τα καταφέρνουν άραγε τα δυο κορίτσια μας με την περίθαλψη τους; Επικοινώνησα μαζί τους, προσπαθώντας να κάνω κι εγώ ότι μπορώ για να τις βοηθήσω, διαπιστώνοντας έτσι πως οι έξι μικροί μας φίλοι είχαν γίνει πλέον, τα καινούργια μέλη της οικογένειάς τους. Το μόνο πρόβλημα τώρα ήταν, πως τα κορίτσια, θα βρούνε ανάδοχους για να αναλάβουν και να υιοθετήσουν στην ουσία τα κουτάβια.
κουταβάκια. Τι να γίνετε άραγε με αυτές τις έξι μικρές ζωές και πώς τα καταφέρνουν άραγε τα δυο κορίτσια μας με την περίθαλψη τους; Επικοινώνησα μαζί τους, προσπαθώντας να κάνω κι εγώ ότι μπορώ για να τις βοηθήσω, διαπιστώνοντας έτσι πως οι έξι μικροί μας φίλοι είχαν γίνει πλέον, τα καινούργια μέλη της οικογένειάς τους. Το μόνο πρόβλημα τώρα ήταν, πως τα κορίτσια, θα βρούνε ανάδοχους για να αναλάβουν και να υιοθετήσουν στην ουσία τα κουτάβια.
Αυθόρμητα σκέφτηκα, πως αυτό δεν θα ήταν
και τόσο δύσκολο, αφού θα μπορούσαμε ίσως
να το προβάλουμε στο ΔΩΡΙΣ Radical η σε
κάποια εκπομπή του Radio on.. Για να
με διορθώσουν αυτόματα πως, όπως σας ανέφερα και παραπάνω, για να μπει αγγελία σε οποιοδήποτε μέσο είναι
απαραίτητος ο αριθμός microchip.
Ήταν πλέον σαφέστατο, πως το
συνειδησιακό επίπεδο αυτών των κοριτσιών ήταν αυτό που θα εξασφάλιζε στους μικρούς
μας φίλους ένα σωστό περιβάλλον μόλις ανοίξουν τα μάτια τους…
Ο Ηλίας
Σχίζας είναι μέλος της Ομάδας Διαχείρισης του ΔΩΡΙΣ Radical
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου