Συμβαίνει Τώρα_ Τι "σκοτεινό" συμβαίνει στα Μεταλλεία; Θα πάρουμε ξεκάθαρη θέση;

Είναι σχεδόν δύο μήνες που τα μεταλλεία πέρασαν σε νέα διοίκηση... Είναι σχεδόν ενάμιση μήνας που ξέσπασε ο "πόλεμος" μεταξύ των δύο ομίλων (των Γάλλων της Imerys) και του Αλουμινίου της Ελλάδος... Είναι σχεδόν ενάμιση μήνα που οι "μάχες" μεταφέρονται μεταξύ του πραγματικού Σωματείου Εργαζομένων και ενός φτιαχτού εργοδοτικού σωματείου... Είναι όμως χρόνια που ο εργασιακός μεσαίωνας οργιάζει στα μεταλλεία της Φωκίδας. Πότε θα πάρουμε θέση ανοιχτά; 

Με αυτή περίπου τη λογική, η Λαϊκή Συσπείρωση του δήμου Δελφών καλεί το ίδιο το δημοτικό συμβούλιο -με ανοιχτή επιστολή του- την καθ' ύλην αρμόδια τοπική Αρχή να πάρει ξεκάθαρα θέση. Ως ΔΩΡΙΣ Radical επιλέγουμε να αναδημοσιεύσουμε όλη την επιστολή, εκτιμώντας ότι το ερώτημα τίθεται σε σωστή βάση: "Ως τοπική κοινωνία, είμαστε με τους εργαζόμενους ή με τους εργοδότες;". 

"  Κύριοι, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, από την περίοδο των γιορτών και εδώ, θεωρώ ότι οφείλουμε ως τοπική διοίκηση να πάρουμε τις ευθύνες μας, προστατεύοντας τους εργαζόμενους στα μεταλλεία (μιας και η πλειοψηφία τους δημότες του Δήμου μας είναι), βάζοντας φρένο στην απόλυτη ασυδοσία – αυθαιρεσία της επιχείρησης «ΕΛΜΙΝ ΒΩΞΙΤΕΣ».

   Αν και γνωρίζουμε ότι όλοι -ή σχεδόν όλοι- είστε γνώστες της κατάστασης που επικρατεί οφείλουμε να σας κάνουμε μια γρήγορη ενημέρωση.

  

1) Η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς όχι μόνο πολλαπλασιάζεται αλλά έχει μεταφερθεί και στις οικογένειες των εργαζομένων.

    Δίνει (η εταιρεία)  τις άδειες τους όποτε θέλει, παράνομα, χωρίς ούτε προειδοποίηση. Οι οικογενειακοί προγραμματισμοί, είτε για έλαιο-συλλογή, είτε για διακοπές, είναι στην ευχέρεια του διευθ. συμβούλου (και των στελεχών του) και δεν πηγάζουν απο τις ανάγκες των οικογενειών αυτών που παίζουν κάθε μέρα με το θάνατο.

     Κάθε λίγο και λιγάκι καλεί με τους ίδιους ακριβώς τρόπους και τις ίδιες μεθόδους, είτε ως διευθύνων σύμβουλος είτε ως ομάδα (τριμελής επιτροπή “αγανακτισμένων” εργαζομένων), το σύνολο των εργατών ή σε συγκέντρωση (αν την καλή ο ίδιος) ή σαν Συνέλευση (όπως την αποκαλεί η εργοδοσία και την καλούν οι άνθρωποί του). Σε αυτές τις μαζώξεις είναι έκδηλο το κλίμα της βίας απέναντι στους έχοντες διαφορετική άποψη  από αυτή της εργοδοσίας και κατά κύριο λόγο απέναντι στους συνδικαλιστές, τους οποίους καθυβρίζει με ακατονόμαστα λόγια ωθώντας και σε άλλους εργαζόμενους να επιτίθενται (ευτυχώς μέχρι τώρα μόνο φραστικά) απέναντί τους. Αυτές δε τις μέρες ξανά-επιτίθεται στο Σωματείο παρεμβαίνοντας στη λειτουργία του ενάντια στην νομοθεσία, μαζεύοντας υπογραφές καταδίκης του από τους εργαζόμενους. Δηλαδή για μια ακόμη φορά (σας το έχουμε καταγγείλει άλλες δύο φορές στο παρελθόν) διασπείρει το διχασμό και το μίσος στους συμπολίτες μας.           

     2) Στη διένεξή τους με την Αλουμίνιο της Ελλάδας, του ομίλου Μυτιληναίου, για λογαριασμό του πολλαπλασιασμού των κερδών του ενός ή του άλλου ομίλου, έχουν εμπλέξει και ο ένας όμιλος και ο άλλος τους εργαζόμενούς τους με αποτέλεσμα τελικά «Όταν στο (βωξιτένιο) βάλτο μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα “βατράχια”». Και μέχρι τώρα το αυταπόδεικτο δείχνει ότι την ιστορία την πληρώνουν οι εργαζόμενοι και οι συμπολίτες μας. (Μειώσεις αποδοχών, έλλειψη μέτρων ασφαλείας, εκβιασμοί για ενιαία στάση εναρμόνισης με την πολιτική των εταιρειών, απολύσεις, όργιο τρομοκρατίας με τις συνεχείς μαζώξεις, διαπόμπευση όποιων αντιστέκονται). Ανακοινώσεις ένθεν και ένθεν, για τις τιμές πώλησης του βωξίτη, όπου η μία διαψεύδει την άλλη, θαρρείς και ενδιαφέρει  κανέναν από τους εργάτες ο τσακωμός των εταιρειών, κρατώντας συνολικά την περιοχή μας σε μια ομηρία για το ποιόν τελικά πρέπει να πιστέψουμε και ποιόν όχι. Σε αυτό το παιχνίδι προσπαθούν να ρίξουν και τα Σωματεία στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς, σπέρνοντας τη σύγχυση, την αβεβαιότητα, την αντιπαράθεση ανάμεσα στους εργαζόμενους στις δύο περιοχές (Φωκίδα και Βοιωτία).

      Επειδή είναι πράγματι ΝΤΡΟΠΗ για κάθε δημοτικό Σύμβουλο και πολύ περισσότερο για την ίδια τη δημοτική αρχή να μπει σε αυτή τη λογική των εργοδοτών που μόνο φτώχεια βγάζει  για όλη την περιοχή, πρέπει να πάρουμε μια ξεκάθαρη θέση!

      Με ποιους είμαστε τελικά!

      Είμαστε δίπλα στους εργαζόμενους, δίπλα στο Σωματείο τους ή δίπλα σε αυτούς που αποκομίζουν τεράστια πλούτη από την περιοχή εκμεταλλευόμενοι την εργατική δύναμη, την οικογενειακή συνοχή, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κυρίως τη ζωή μας όλων μας;

    Για όλους τους πιο πάνω λόγους και επειδή η κατάσταση ήδη έχει εκτραχυνθεί, ζητάμε να έρθει ως θέμα προς συζήτηση, στην ημερήσια διάταξη, στο αμέσως ερχόμενο Δημοτικό Συμβούλιο της"

Να επισημάνουμε ότι για το θέμα έχουν παρέμβει και τα δύο εμπλεκόμενα Εργατικά Κέντρα (Φωκίδας & Λιβαδειάς). Το πρώτο λίγο μετά τις γιορτές, καταδικάζοντας τις αναγκαστικές άδειες προς τους εργαζόμενους δήλωσε πως "Στηρίζουμε τον αγώνα τους ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία", και το δεύτερο πριν από λίγες ημέρες κατήγγειλε τις "μεθόδους τρομοκρατίας και εκφοβισμού, με τις οποίες η διοίκηση προσπάθησε να εκβιάσει τους εργαζόμενους να υπογράψουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας" .

ΥΓ.  Οφείλουμε να επισημάνουμε (και το σχόλιο δικό μας) ότι το θέμα έγινε γνωστό κατόπιν δημοσιεύματος της "Αυγής", ξεκινώντας ένα γαϊτανάκι δηλώσεων για το εάν κλειδώθηκαν ή δεν κλειδώθηκαν στην αίθουσα οι 300 ή 200 εργαζόμενοι, εάν εξαναγκάστηκαν ή όχι και πολλά άλλα "εάν" δευτερευούσης σημασίας... Ο εργασιακός μεσαίωνας που ζουν οι άνθρωποι εντός στοάς και πάνω από αυτήν, είναι γνωστός στην περιοχή μας. Μας τον κατήγγειλαν το καλοκαίρι στη συνέντευξή τους στο ΔΩΡΙΣ Radical οι ίδιοι οι εκπρόσωποι του Σωματείου. Το θέμα είναι εμείς ως τοπική κοινωνία -και στους Δελφούς και εδώ- τι στάση κρατάμε; Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε και με το χωροφύλαξ & με τον αστυφύλαξ...