Και αναρωτιόμαστε όλοι από χθες το βράδυ...Τελικά συμφωνίαν έχομεν;... Σαφή απάντηση δεν έχομεν... μέτρα όμως σαφώς και έχομεν... Η τρόικα ξανάρχεται, ο Τσακαλώτος στήνεται έξω από το Χίλτον, κατά τα ειωθότα και ο μισός Τύπος πανηγυρίζει και ο υπόλοιπος αναθεματίζει... Το μάρμαρο ξέρετε ποιος θα το πληρώσει ε;
Στο πεδίο του ρεπορτάζ τώρα, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές θα βρεθούν την επόμενη εβδομάδα δύο πακέτα μέτρων, ένα με τις παρεμβάσεις σε αφορολόγητο, συντάξεις και εργασιακά και ένα με τα «αντίδωρα» που θα μπορεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση εν καιρώ. Και για να κρίνετε μόνοι σας "τι πήραμε, τι δώσαμε", ιδού οι δηλώσεις Τσακαλώτου μία εβδομάδα πριν από τη διαπραγμάτευση:
Το «προσύμφωνο» που επιτεύχθηκε χθες είναι «κομμένο και ραμμένο» με βάση τις προτάσεις που είχε θέσει το ΔΝΤ, καθώς το κεντρικό ζητούμενο για την ευρωζώνη σε αυτή τη φάση είναι να υπάρξει συμβιβασμός με το Ταμείο, ώστε αυτό να εμπλακεί με κάποιο τρόπο στο πρόγραμμα. Έτσι, στο πακέτο των παρεμβάσεων που θα κληθεί σύντομα η κυβέρνηση να φέρει στη Βουλή, εντάσσονται αλλαγές στο αφορολόγητο, τις συντάξεις ενώ στο επίκεντρο παραμένει η αγορά εργασίας. Η κυβέρνηση φέρεται να προσέρχεται στις συζητήσεις επιδιώκοντας να μην υποχωρήσει το αφορολόγητο κάτω από τις 7.000 ευρώ, ενώ για τις συντάξεις σενάρια κάνουν λόγο για κλιμακωτές μειώσεις στην προσωπική διαφορά, πάνω από τα επίπεδα των 1.300 - 1.400 ευρώ μικτά. Το πλαίσιο της καταρχήν συμφωνίας «κλείδωσε» σε μεγάλο βαθμό χθες και αυτό που θα εξεταστεί με την επιστροφή της τρόικα είναι οι αριθμοί.
Δηλαδή το εύρος των νέων μέτρων αλλά και το ύψος των αντίμετρων που θα έρθουν - εκ των υστέρων- να περιορίσουν τις επιβαρύνσεις οι οποίες θα προκύψουν από την 1η Ιανουαρίου 2019 για τους φορολογούμενους. Δηλαδή εάν για παράδειγμα το 2020 πιστοποιηθεί πως καταγράφηκε πλεόνασμα άνω του στόχου 3,5% του ΑΕΠ το 2019 λόγω και της εφαρμογής των μέτρων που ψηφιστούν τώρα, η κυβέρνηση θα μπορεί να ενεργοποιήσει, σε σύμφωνη γνώμη με τους πιστωτές και όχι μονομερώς, πλέγμα αναπτυξιακών μέτρων και φοροελαφρύνσεων.
Στα αντίμετρα, που εξετάζονται σύμφωνα με σενάρια τα οποία διακινούνται στην Αθήνα είναι η μείωση των συντελεστών ΦΠΑ - ενδεχομένως στην εστίαση - και η μείωση του ΕΝΦΙΑ.
Στο πακέτο των μέτρων, που θα κινηθούν έως τα 3,6 δισ. ευρώ και θα προνομοθετηθούν, με βάση και τις εισηγήσεις του ΔΝΤ περιλαμβάνονται τα εξής σενάρια:
1. Μείωση αφορολόγητου ορίου. Τα σενάρια που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι δίνουν και παίρνουν με την Αθήνα να επιδιώκει το «ψαλίδι» να είναι όσο το δυνατόν μικρότερο. Εάν το αφορολόγητο όριο από τα 8.636 ευρώ σήμερα προσγειωθεί στα επίπεδα των 5.900 ευρώ τότε το δημοσιονομικό όφελος θα ανέλθει στο 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δισ. ευρώ ενώ αν περιοριστεί στα επίπεδα των 7.000 ευρώ, που επιδιώκει η ελληνική πλευρά, το όφελος θα είναι της τάξης του 1 δισ. ευρώ.
H Αθήνα πάντως επιδιώκει να μην υποχωρήσει κάτω από τις 7.000 ευρώ. Εάν το αφορολόγητο όριο μειωθεί στα επίπεδα των 7.000 ευρώ οι επιβαρύνσεις που θα προκύψουν για τους μισθωτούς, συνταξιούχους και αγρότες θα είναι μικρότερες σε σχέση με το εάν μειωθεί στις 6.000 ευρώ για παράδειγμα, αλλά και πάλι όσοι έχουν πολύ χαμηλά εισοδήματα θα υποχρεωθούν να πληρώσουν φόρο. Σύμφωνα με το σενάριο αυτό, οι επιβαρύνσεις ξεκινούν από τα 22 ευρώ για τους έχοντες εισοδήματα 7.100 ευρώ, ανεβαίνουν στα 220 ευρώ για φορολογούμενος με ετήσιο εισόδημα 8.000 ευρώ και καταλήγουν στα 360 ευρώ για τους έχοντες εισοδήματα 8.700 ευρώ και άνω.
Πάντως το ΔΝΤ, επικεντρώνεται στη μείωση του αφορολόγητου και σε αλλαγές στα φορολογικά κλιμάκια με στόχο τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης με ουδέτερο τρόπο. Υποστηρίζει ότι μια προσαρμογή του αφορολογήτου στα επίπεδα της ευρωζώνης, θα δημιουργούσε τα περιθώρια για παράλληλη μείωση των συντελεστών φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων στα επίπεδα του 15%-20% (σήμερα οι συντελεστές κυμαίνονται από 22% έως και 45%).
2. Περικοπή φοροαπαλλαγών. Στο στόχαστρο βρίσκονται όλες οι φοροαπαλλαγές που έχουν απομείνει για τα φυσικά πρόσωπα. Υποψήφιες είναι η έκπτωση 1,5% στην παρακράτηση φόρου στους μισθωτούς και συνταξιούχους και η έκπτωση 10% στα ιατρικά έξοδα.
3. Μείωση συντάξεων. Πρόκειται για το μεγάλο αγκάθι στις διαπραγματεύσεις, και καταβάλλονται προσπάθειες οι μειώσεις μέσω της προσωπικής διαφοράς να είναι κλιμακωτές και αν εφαρμοστούν για συντάξεις της τάξης των 1.300 - 1.400 ευρώ, μικτών.
Πολλά πάντως κρίνονται, στο πεδίο των αντισταθμιστικών μέτρων. Στην πρώτη γραμμή βρίσκονται σύμφωνα με πληροφορίες, δαπάνες για την ενίσχυση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης αλλά και παρεμβάσεις στο φορολογικό πεδίο, με αναπτυξιακή στόχευση. Μεταξύ των αντισταθμιστικών που εξετάζονται, περιλαμβάνονται:
1. Μείωση συντελεστών ΦΠΑ για συγκεκριμένες κατηγορίες προϊόντων και υπηρεσιών
2. Ελαφρύνσεις στον ΕΝΦΙΑ. Ο φόρος αυτός θεωρείται το πιο επιτυχημένο εισπρακτικά μέτρο καθώς αποδίδει στα δημόσια ταμεία έσοδα τουλάχιστον 2,65 δισ. ευρώ. Η μείωση του ΕΝΦΙΑ θα μπορούσε να περάσει μέσα από τον εξορθολογισμό του φόρου με την προσαρμογή των αντικειμενικών αξίων στις τιμές που επικρατούν στην αγορά και προσαρμογές στους συντελεστές υπολογισμού του φόρου προκειμένου τα φορολογικά βάρη να μεταφερθούν από τους μικρούς και μεσαίους ιδιοκτήτες ακινήτων στους μεγαλοιδιοκτήτες.
3. Μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών των επιχειρήσεων που ανέρχεται σήμερα στο 29%. Το ΔΝΤ έχει εισηγηθεί μείωση του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων έως και κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου