Ρεπορτάζ Radically_ Να μπει ή όχι ο Κορινθιακός στο δίκτυο Natura;

Ξαναζεσταίνεται, ένα χρόνο μετά την αρχική συζήτηση, η ένταξη ή μη του Κορινθιακού Κόλπου -στο σύνολό του- στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Νatura, που έχει διχάσει τους αλιείς στην περιοχή. Την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε σχετική σύσκεψη μετά από πρωτοβουλία της ΕΠΕΚΕ Περιβάλλοντος, του συντονιστή και Οικολόγου Βουλευτή Γιώργου Δημαρά και της Προέδρου της Μόνιμης Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής Κατερίνας Ιγγλέζη.

Σύμφωνα με την πρόταση για την ένταξη του Κορινθιακού στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών -καθώς αποτελεί «κλειστή» θάλασσα- η οποία έγινε από τους ερευνητές του ΕΛΚΕΘΕ και ΠΑΝΔΟΙΚΟ «ο Κορινθιακός αποτελεί μικρογραφία της Μεσογείου, μία κλειστή και βαθιά θάλασσα, με σημαντικά γεωλογικά φαινόμενα, αξιόλογα για τον γεωτουρισμό, λιβάδια Ποσειδωνίας, κοραλλιογενή και ροδολιθικά πεδία, που δεν έχουν ακόμα καταγραφεί και δεν προστατεύονται στην Ελλάδα, σε αντίθεση με άλλες χώρες της Μεσογείου όπως η Τουρκία και το Μαρόκο. Η απουσία καταγραφής αυτών των σημαντικών οικοτόπων οδηγεί στην ανενόχλητη χρήση βαριών αλιευτικών εργαλείων με συρόμενα δίχτυα (ανεμότρατες) που καταστρέφουν τον βυθό, καταπατώντας τον ευρωπαϊκό κανονισμό που απαγορεύει την αλιεία πάνω από θαλάσσια βλάστηση.

Όπως τόνισαν οι εισηγητές, ο Κορινθιακός Κόλπος αποτελεί τόπο διαβίωσης και αναπαραγωγής σημαντικών και απειλούμενων ειδών ψαριών και μοναδικών κητωδών (φάλαινες, δελφίνια, καρχαρίες, φώκιες, χελώνες). Αποτέλεσμα της υπεραλίευσης του Κορινθιακού (80%) είναι η διατάραξη της ισορροπίας με την αύξηση του αριθμού των μεδουσών τα τελευταία χρόνια λόγω της εξαφάνισης των φυσικών εχθρών τους, που είναι τα ψάρια. Ταυτόχρονα, σε κίνδυνο βρίσκονται και οι παράκτιοι αλιείς, σημαντικός κλάδος για την τοπική οικονομία και τον τουρισμό.

Εκτός από την υπεραλίευση, το θαλάσσιο περιβάλλον του Κορινθιακού έχει υποβαθμιστεί από τις παράνομες αμμοληψίες από κοίτες ποταμών και ακτών που αφαιρούν φερτά υλικά και οδηγούν στη διάβρωση των ακτών, καθώς και από τη βαριά βιομηχανία (βωξίτες-αλουμίνα, μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, μεταλλευτικές δραστηριότητες), τα αστικά λύματα και τη μάστιγα των πλαστικών απορριμμάτων.

Όλοι οι παρευρισκόμενοι συμφώνησαν στην ανάγκη προστασίας του μοναδικού αυτού οικοσυστήματος, αλλά και του ιστορικού-πολιτιστικού τοπίου (Δελφικό τοπίο, ιστορικός ελαιώνας Άμφισσας), τονίζοντας την ανάγκη εκπόνησης του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού. Συζητήθηκαν επίσης τα αιτήματα και οι δυνατότητες που υπάρχουν να χαρακτηριστεί ο κόλπος «Εθνική Προστατευόμενη Περιοχή Αλιείας με υποχρέωση επιστημονικής παρακολούθησης», σύμφωνα και με τις επιταγές της Ε.Ε.

Να εξεταστούν σοβαρά οι παράμετροι της Natura

Οι αλιευτικοί σύλλογοι που δραστηριοποιούνται στον Κορινθιακό κόλπο, έχουν πρωτίστως αυτοί αναδείξει το θέμα της προστασίας της ειδικής αυτής θαλάσσιας περιοχής, επισημαίνοντας όμως τα προβλήματα στην υπεραλίευση, καθώς οι υφιστάμενοι νόμοι δεν απαγορεύουν ρητά (ή σωστότερα, δεν τιμωρούν αντιστοίχως) τις βιντζότρατες που καταστρέφουν τον βυθό του Κορινθιακού, ενώ δεν λαμβάνονται τα απαιτούμενα μέτρα και για τους ερασιτέχνες ψαράδες.

Τα δίκτυα Natura, όπου εφαρμόζονται σωστά, συνήθως προστατεύουν την επαγγελματική αλιεία και θέτουν αυστηρούς κανόνες για τους παραβάτες. Πέραν λοιπόν της επεκφρασμένης άποψης του υπ. Περιβάλλοντος να προτείνει προς ένταξη τον Κορινθιακό στο δίκτυο, καλό θα ήταν να οριοθετηθούν σωστά οι προτεραιότητες. Εάν θέλουμε να μπούμε στο Natura όχι μόνο για τα κονδύλια των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, αλλά γιατί όντως μας ενδιαφέρει να ζουν και οι θαλάσσιοι πληθυσμοί, αλλά και οι επαγγελματίες αλιείς από τον φυσικό πλούτο της θάλασσάς μας, τότε ναι να μπούμε… αλλιώς «πολύς θόρυβος για το τίποτα».