"Ρεκλάμες, πορείες, χαφιέδες, πανό, διαδηλώσεις
εμπόροι ρουφιάνοι πουλάνε ελπίδες με δόσεις
κι εσύ με ρωτάς αν αντάμωσα την ευτυχία,
κι εσύ με ρωτάς αν αντάμωσα την ευτυχία,
γραμμένη στον τοίχο την είδα σε μια συνοικία."
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΓΙΑΣ
Oι παραπάνω στίχοι του Μπάμπη Τσικληρόπουλου και σε μουσική του Θάνου
Μικρούτσικου με τη μαγική φωνή της Χαρούλας ίσως και να περιγράφουν απόλυτα τη
σημερινή κατάσταση στο εσωτερικό της κοινωνίας μας.....ίσως να δίνουν
απαντήσεις σε ό,τι συμβαίνει, σε ό,τι λείπει.
Το πιο βασικό όμως και το κρυφό νόημα των στίχων και που ίσως πρέπει να
αντιληφθούμε έτσι για να ταρακουνήσουμε λίγο τη σκέψη μας και να μας δώσει το…
μήνυμα για το στο τι πρέπει να κάνουμε σαν κοινωνία, είναι να κατανοήσουμε ο
καθένας και η καθεμιά προσωπικά τι συμβαίνει, και σαν σημείο συνάντησης της
σκέψης μας να ορίσουμε ίσως το αυτονόητο.....
Θα προσπαθήσω λοιπόν, και εγώ, καταθέτοντας τη δική μου προσέγγιση για το
αυτονόητο.....
Ένας λαός λοιπόν σε πλήρη απογοήτευση, στη γωνία, σε πλήρη σύγχυση και
κυρίως αποστασιοποιημένος από οτιδήποτε «οργανωμένο» και δημιουργημένο από
προφέσορες και αυτόκλητους σωτήρες και πάντα στα μέτρα τους.... Ένας λαός που
θυμώνει να ακούει οτιδήποτε σχετικό και δεν θέλει να ακούει!
Ένας λαός που στην πλειοψηφία του που αναζητά λύσεις μέσα από συζητήσεις… από
την ίδια του τη σάρκα, μέσα από τους όμοιούς του! Με αυτόν το τρόπο σιγά, σιγά
ξεκινά να ξανασυζητά και αυτή είναι δική του επιλογή, αποκλειστικά δική του
απόφαση.....Είναι αυτός ο ίδιος ο λαός που αρχίζει να «ξεφορτώνει» τους
παρείσακτους πολιτικάντηδες από τις δικές του δραστηριότητες… Είπαμε όμως, σιγά,
σιγά.....Ακόμα και σε αυτόν τον αργό ρυθμό αν ψάξουμε, θα βρούμε απαντήσεις,
γιατί και αυτή η διεργασία εσωτερική είναι και ΑΥΤΟ είναι κάτι που επίσης το
έχει επιλέξει ο ίδιος ο λαός!
Ας πάμε όμως στην αφορμή του κειμένου στους παραπάνω στίχους δηλαδή, «κι εσύ με ρωτάς αν
αντάμωσα την ευτυχία, γραμμένη στον τοίχο την είδα σε μια συνοικία»…
Κάπως έτσι μπορεί και να είναι και όντως να μπορεί να υπάρχουν οι
πολυπόθητες απαντήσεις στα αρχικά ερωτήματα μας, στον τοίχο κάποιας συνοικίας,
γραμμένες από έναν απλό άνθρωπο, από έναν "δικό μας".... Είπαμε
όμως.... όλα θέλουν το χρόνο τους… Όλα προετοιμάζονται…σιγά, σιγά...
* Ο Γιάννης Κούγιας είναι μέλος της Ομάδας Διαχείρισης του ΔΩΡΙΣ Radical
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου