Radical ΓΝΩΜΗ_ Υπάρχει απάντηση στο νέο-φασισμό; ΝΑΙ, ψυχραιμία, γνώση, γνώση, γνώση

Το περιβάλλον στο οποίο ζούμε την τελευταία 8ετία -είναι αυτονόητο και για τον πλέον αδαή- έχει μεταβληθεί ριζικά από αυτό της προηγούμενης δεκαετίας, πόσω μάλλον 20ετίας. Ένα από τα βασικά του χαρακτηριστικά -δεν θα ξαναμιλήσουμε για οικονομική κρίση και χρέος και ΕΕ και λοιπά- είναι η αποδόμηση της κριτικής σκέψης του μέσου ανθρώπου – ψηφοφόρου μέσω του καταιγισμού της πληροφορίας κάθε είδους, σε σημείο τέτοιο που να μην μπορεί να διακρίνει το «κοινωνικά καλό» από το «κοινωνικά κακό».

Αυτό το περιβάλλον είναι το καταλληλότερο δυνατό για να αναβιώσουν πάθη και μίση, να εκκολαφθούν επικίνδυνες καταστάσεις όπως είναι η έξαρση του νέο-φασισμού σε όλη την Ευρώπη, αλλά κυρίως να αναγεννηθούν φόβοι και φοβικά σύνδρομα. Η οικονομική ανασφάλεια, η κοινωνική περιθωριοποίηση και ο ελιτισμός της Ευρώπης που εμφανώς χωρίζεται σε «ευγενείς χώρες» και «πληβείους λαούς», αποτελούν δομικά χαρακτηριστικά της αύξησης του φασισμού.

Το φαινόμενο βεβαίως δεν είναι ελληνικό. Αυτό που συμβαίνει από άκρου εις άκρον της Ευρώπης σήμερα, μας μεταφέρει 80 χρόνια πίσω στην εποχή του μεσοπολέμου. Ίδια κοινωνικά χαρακτηριστικά, ίδιες οι ανθρώπινες αντιδράσεις. Αυτό που είναι όμως ελληνικό χαρακτηριστικό, είναι η «βιαιότητα» της απομυθοποίησης του κακού. Η πλήρης στρέβλωση των γεγονότων, η πλήρης αδιαφορία του κράτους απέναντι στα παιδιά του -κυριολεκτούμε όταν μιλάμε για παιδιά- να τα μορφώσει σε βάθος. Να τους δώσει για όπλο το «όλον» της αλήθειας. Γιατί αυτό άλλωστε θα ήταν και επικίνδυνο, μη χειραγωγήσιμο. Σχολεία & πανεπιστήμια, λειτουργούν στη λογική της υπερ-πληροφόρησης όχι γνώσης. Τα ΜΜΕ κάνουν τη βρώμικη δουλειά της αποσύνθεσης του κακού, το οποίο ενδύουν με δημοκρατικούς μανδύες, ίσα για να σπείρουν τον καρπό του «αποδεκτού», η δημοκρατία της «αγοράς» τα δέχεται όλα αρκεί να ρέει το χρήμα και οι πολιτικοί οργανισμοί, αυτό που θα θέλαμε όλοι να ονοματίζουμε «δημοκρατικός χώρος», «αριστερά», προσπαθεί να περισώσει την ιστορία, αλλά με λάθος εργαλεία, έχοντας μείνει απογυμνωμένη απέναντι στους «αντεπαναστάτες»…

Και μένει το ερώτημα. Μπορεί ο μέσος σκεπτόμενος πολίτης να πολεμήσει το «αυγό του φιδιού» στην ελληνική αποικία; Ναι. Μπορεί. Βασικά του εργαλεία πρέπει να είναι η ψυχραιμία και η γνώση, η γνώση, η γνώση και η διάχυσή της όχι ως «μόνη και αλάνθαστη αλήθεια», αλλά ως εργαλείο αποδόμησης του φασιστικού λαϊκισμού. Η αντιπαράθεση «στρατών» που τα τελευταία χρόνια αποτελεί σύνηθες φαινόμενο, ειδικά στις μεγάλες πόλεις, κινδυνεύει να οδηγήσει σε πραγματική κήρυξη «πολέμων».

Παραθέτουμε, δύο πολύ ενδιαφέροντα άρθρα για τα στοιχεία γέννησης του φασισμού, από τον Ομπέρτο Έκο εδώ

Και ένα άρθρο από τον Δρόμο της Αριστεράς το 2013, που παραμένει επίκαιρο εδώ

ΜΑΙΡΗ ΕΥΘΥΜΙΑΤΟΥ _ Δημοσιογράφος

ΥΓ 1. Η ΓΝΩΜΗ που δημοσιεύει το ΔΩΡΙΣ Radical, είναι ουσιαστικά σκέψεις που γεννήθηκαν αυτόματα από την ανακοίνωση της διοργάνωσης πολιτικής εκδήλωσης της Χ.Α. το Σάββατο στην Άμφισσα

ΥΓ 2. Σχετική ανακοίνωση με κάλεσμα για το θέμα από την Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Φωκίδας εδώ

ΥΓ 3. Ανακοίνωση για την εκδήλωση της Χ.Α. στην Άμφισσα και από το Εργατικό Κέντρο Φωκίδας που δημοσιεύθηκε στο δικτυακό τόπο του 902, εδώ